Verslag en foto’s van de betoging

Niet alleen op de Middellandse Zee is er een vluchtelingencrisis, ook in de Golf van Bengalen proberen tienduizenden wanhopig met bootjes een betere toekomst tegemoet te varen. 100.000 Rohingya (moslimminderheid in Birma) zijn op de vlucht, 140.000 anderen zitten in kampen waar ze het slachtoffer van geweld zijn.

De dictatuur van Birma heeft het land hernoemd tot Myanmar en wekt de schijn van democratische hervormingen, maar voert een bloedig offensief tegen zowel de Rohingya als de Chinese minderheid in het land. Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi blijft hierover zwijgen. Waar de hele wereld, met onder meer Kris Peeters uit ons land, in 2012 naar Birma trok om de banden aan te halen en toegang te krijgen tot de vele grondstoffen van het land, zwijgt het establishment nu in alle talen.

Op de Antwerpse protestactie deze namiddag stelde woordvoerder Geert Cool: “Wij nemen dit niet en organiseren een lokale solidariteitsbetoging in Antwerpen met activisten van Kashmiri, Tamil, Koerdische en andere afkomsten samen met de Linkse Socialistische Partij. Tegenover de internationale gemeenschap van het establishment die medeplichtig zwijgt om de neokoloniale plundering van grondstoffen mogelijk te maken, plaatsen wij de internationale gemeenschap van onderuit, van alle onderdrukten en gewone werkenden.”

De neokoloniale plunderpolitiek waarbij olie, gas, hout en edelstenen winsten opleveren voor grote bedrijven zorgt voor armoede in Birma. In Rakhine, de provincie waar de Rohingya wonen, bedraagt de armoedegraad 78%. De enorme ellende versterkt etnische en religieuze spanningen die verder in de hand gewerkt worden door het regime dat in aanloop naar verkiezingen in november sociale eisen wil ondersneeuwen onder etnische en religieuze tegenstellingen. Met de actie werd opgeroepen tot massaal verzet tegen de dictatuur in Birma en tot solidariteit hier met de slachtoffers van die dictatuur. Massastrijd van onderuit kan verenigend werken en het democratisch recht op zelfbeschikking van alle minderheden bekomen indien dit gekoppeld wordt aan fundamentele verandering op sociaal vlak. Daarmee kan aangesloten worden bij de revolutie van 1988 en de grote protestbeweging van 2007.

De betoging begon op het Sint-Jansplein in aanwezigheid van een kleine honderd betogers, met onder meer een grote delegatie Kasjmiri en Pakistanen naast Tamils, Koerden en andere activisten. De gezamenlijke actie was opmerkelijk, de roep naar gezamenlijke solidariteit weerklonk luid. De betogers riepen slogans als “Tegen haat en terreur, plaatsen wij solidariteit”, “Unite and fight to stop genocide”, “Geweld in Birma? Neen! Racisme? Neen! Repressie? Neen! Wij vechten voor iets beter”, “What do we want? Justice! When do we want it? Now”. Op het De Coninckplein volgden toespraken in het Urdu (door Mohammad Ishaq Khan en een iman van Pakistaanse afkomst), het Engels (door Niranjan van Tamil afkomst en een activist van Afghaanse afkomst) en het Nederlands (Orhan van Koerdische afkomst en Geert namens LSP). Het was een succesvolle actie, de eerste Belgische actie om het bloedbad in Birma en de bijhorende vluchtelingencrisis aan te klagen.

Foto’s door Liesbeth:
https://www.flickr.com/photos/socialismebe/19396233538/in/set-72157655292236699/player/

Foto’s door Karin:

https://www.flickr.com/photos/socialismebe/19580085702/in/set-72157655720957835/player/